آزمون مدل تعارض کار- خانواده و بهزیستی کاری با میانجیگری سلامت عمومی کارمندان زن ادارات دولتی شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر آزمایش مدل رابطه بین تعارض کار- خانواده و بهزیستی کاری با میانجیگری سلامت عمومی در کارمندان زن ادارات دولتی شهر اهواز می¬باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارمندان زن ادارات دولتی شهر اهواز می¬باشد. حجم نمونه 205 نفر بود که به شیوه تصادفی چند مرحله ای ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه بهزیستی کاری، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه تعارض کار- خانواده می باشد. ارزیابی مدل فرضی با استفاده از روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار amos/16 انجام گرفت. یافته ها نشان دادند که مدل فرضی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. مسیر مستقیم تعارض کار-خانواده مبتنی بر فشار روانی به سلامت عمومی و مسیر مستقیم تعارض کار- خانواده مبتنی بر فشار روانی به بهزیستی کاری و مسیر مستقیم سلامت عمومی به بهزیستی کاری تایید شدند. مسیر مستقیم تعارض کار- خانواده مبتنی بر زمان به سلامت عمومی، مسیر مستقیم تعارض کار-خانواده مبتنی بر رفتار به سلامت عمومی و مسیر مستقیم تعارض کار-خانواده مبتنی بر زمان به بهزیستی کاری تایید نشدند. مسیر غیر مستقیم تعارض کار-خانواده مبتنی بر فشار روانی به بهزیستی کاری با میانجیگری سلامت عمومی تایید گردید و سایر مسیرهای غیر مستقیم معنادار نبودند.